مادر٬ نشسته ای و بما خیره گشته ایی
گویی در استانه یک فکر تازه ایی
انجا ٬ پدر کنار تو گویی نشسته ست
در هاله ای ز نور
من بودنش را احساس میکنم
احساس بودن او در کنار تو
مانند رایحه گرم یک تموز
اشک مرا بروی گونه من خشک میکند.
بهنام رحیمی
2014

Mother, you sit, your gaze fixed on us,
As if on the threshold of a fresh thought.
There, it seems, father sits beside you,
In a halo of light,
I feel his presence,
His existence next to you,
Like the warm scent of a July,
Dries the tears on my cheek.
Behnam Rahimi
2014