کبریت نیم سوخته ام من
منرا به پشت شیشه قابی نهاده ایی!
من جز توان خویش
کاری نکرده ام
ایا مرا بشهادت گرفته ایی؟
ایا شگفته در دل تو غنچه های شک؟
بیهوده گشته ایی
در التهاب خواهش یک انزجار شوم
ایا تو هم بندامت رسیده ایی
خاکستری که بجا مانده زان حریق
اندیشه ترا به اسارت گرفته است
چون دود باید ازین ماجرا گذشت
من جز جرقه خردی نبوده ام
هرگز مرا شراره مبین
من جز توان خویش
باری نبرده ام
بهنام رحیمی
2020

I am but half-burnt pride,
You've placed me behind the glass of a frame.
I've done nothing beyond my power,
Have you taken me for a martyr?
Have buds of surprise bloomed in your heart?
You've become futile,
In the inflammation of a desire, a bitter disgust.
Have you too reached your limit?
The ash that remains from that fire,
Your thought has taken captive.
Like smoke, we must pass through this ordeal,
I've been nothing but a spark of wisdom,
Never see me as a blazing flame.
I've carried nothing beyond my power,
Behnam Rahimi
2020