حجم اندوه مرا
پنجره ها میدانند
درب این خانه اگر باز نبود
شیشه پنجره ام را بشکن
بگذار
تا نسیمی که رهایی را
اموخته است
بسراغم اید
واژه ها یی که مرا میشکنند
با خود همراه نیار
با خودت نور بیار
یا چراغی که پر از روشنی خورشید است
دل من پر شده از دوری تو
سنگ طغیانی را بر دار
شیشه پنجره ام را بشکن
بهنام رحیمی
2021

The volume of my sorrow,
Only the windows know.
If the door of this house remains closed,
Break my windowpane,
Let it be,
So that the breeze, which has learned freedom,
Comes looking for me.
Do not bring the words that break me,
Bring only your light,
Or a lamp filled with the brightness of the sun.
My heart is filled with your absence,
Lift the stone of rebellion,
Break my windowpane.
Behnam Rahimi
2021